ប្រវត្តិសង្ខេបនិងស្នាព្រហស្ថរបស់អ្នកជាមគ្គុទេ្ទសក៍ (ត)

ទី៨. ព្រះតេជគុណ សុធម្មប្បញ្ញោ ថាច់ សួស
(ព.ស.២៣៣០-២៣៦៥ ១៧៨៦-១៨២១)
ព្រះតេជគុណអង្គនេះ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិជំនិតមានជ័យ។ ព្រះអង្គបានឡើងឋានៈជាឧបជ្ឈាយ៍ស្តីទី ក្រោយពីព្រះសព អនិច្ចធម្មនៅក្នុងឆ្នាំ មមី អដ្ឋស័ក ព.ស. ២៣៣០ គ.ស.១៧៨៦។
ព្រះតេជគុណអង្គនេះ បានកសាងនូវគរុភ័ណ្ឌ-លហុភ័ណ្ឌខ្លះ ៗ ដូចជាទូ, តុ, គ្រែ, កៅអី ព្រមទាំងបានបញ្ជាឲ្យដាំដើមឈើស៊ីផ្លែ និងដើមគគីរមួយចំនួន។ល។ ការកសាងរបស់ព្រះអង្គបានបន្តមកដល់ឆ្នាំម្សាញ់ ត្រីស័ក ព.ស.២៣៦៥ គ.ស.១៨២១ ព្រះអង្គក៏ទ្រង់អនិច្ចធម្មទៅ។
ទី៩. ព្រះតេជគុណ សុវណ្ណាជោតោ ថាច់ សួន
(២៣៦៥-២៣៩៨ គ.ស.១៨២១-១៩៥៤)
ព្រះតេជគុណអង្គនេះមិនបានដឹងស្រុកកំណើតនៅទីណាទេ ពីព្រោះក្រាំងប្រវត្តិសាស្រ្តត្រង់នេះ មានការដាច់ដោចជាច្រើន ដូច្នេះក្នុងការរៀបរាប់មិនបានពិស្តារប៉ុន្មាន។ ព្រះអង្គបានឡើងឋានៈជាចៅអិធិការក្នុងឆ្នាំម្សាញ់ ត្រីស័ក ព.ស. ២៣៦៥ គ.ស.១៨២១។
ក្នុងរយៈកាលដែលព្រះអង្គនៅគ្រប់គ្រងវត្តអារាមនោះ ព្រះអង្គទ្រង់បានបំពេញនូវភារៈយ៉ាងសកម្ម។ ព្រះអង្គបានដាក់សិក្ខាបទនៅ ឆ្នាំខាល ឆស័ក ព.ស.២៣៩៨ គ.ស. ១៨៥៤។

ទី១០. ព្រះតេជគុណសុវណ្ណប្បញ្ញោ ថាច់ ឈូក
(ព.ស.២៣៩៨-២៤១៨ គ.ស.១៨៥៤-១៨៧៤)
ព្រះតេជគុណអង្គនេះ មានភូមិកំណើតនៅស្រុកស្វាយព ។ ព្រះអង្គត្រូបានប្រតិស្ឋានក្នុង ឋានៈព្រះឧបជ្ឈាយ៍ ក្នុងឆ្នាំខាល ឆស័ក ព.ស.២៣៩៨ គ.ស.១៨៥៤ ។ ក្នុងសម័យនោះ ពួកអាណានិគមបារាំង បានធ្វើបាបចំពោះព្រះសង្ឃ ពុទ្ធបរិស័ទក្នុងភូមិស្រុក, ប៉ុន្តែព្រះអង្គបានចេញមុខតស៊ូរយ៉ាងប្តូរផ្តាច់ ឥតញញើត ដើម្បីសិទ្ធិ សេរីភាព និង សេរីជំនឿ។
ជាពិសេសព្រះអង្គបានចារគម្ពីរស្លឹករឹតបានយ៉ាងច្រើនទុកជាកេរ្ត៍តំណែលក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា។ ព្រះអង្គទ្រង់បានអនិច្ចធម្មក្នុងឆ្នាំ ច ឆស័ក ព.ស. ២៤១៨ គ.ស.១៨៧៤។

ទី១១. ព្រះតេជគុណ សុវណ្ណជោតិប្បញ្ញោ ថាច់ ព្រេង
(ព.ស.២៤១៨-២៤២៨ គ.ស.១៨៧៤-១៨៨៤)
ព្រះតេជគុណអង្គនេះ មានភូមិកំណើតនៅស្វាយពក។ ព្រះអង្គបានឋានៈជាចៅអធិការក្នុងឆ្នាំច ឆស័ក ព.ស.២៤១៨ គ.ស.១៨៧៤។
ក្នុងការកសាងរបស់ព្រះអង្គមានដូចតទៅ៖
១. សាងបានសាលារៀនមួយខ្នង
២. អណ្តូងច្រុះ ១
៣. ខ្លោងទ្វារ ១
ជាពិសេសទៅទៀត ព្រះអង្គបានទ្រង់បានដាស់តឿនចំពោះកុមារា-កុមារី ឲ្យចូលរៀនអក្សរសាស្រ្ត និងច្បាប់ផ្សេង ៗ មានច្បាប់ប្រុស-ស្រីជាដើម ។ល។
ព្រះអង្គបានទ្រង់លាចាកសិក្ខាបទៅក្នុងឆ្នាំវក ឆស័ក ព.ស.២៤២៨ គ.ស.១៨៨៤។